Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2022 r. w sprawie I KK 171/21 (zakaz pobytu w strefie stanu wyjątkowego a Konstytucja RP)
- Rozporządzenie Rady Ministrów ws. zakazu przebywania na obszarze objętym stanem wyjątkowym jest niekonstytucyjne - nieproporcjonalnie wkroczyło bowiem w wolność wyboru miejsca pobytu
- Naruszyło też konstytucyjną wolność mediów, ponieważ nie ujęto dziennikarzy w licznych wyjątkach od zakazu pobytu w strefie stanu wyjątkowego
- Tymczasem mają oni wyjątkową legitymację do przebywania tam, gdzie dzieją się wydarzenia istotne dla wspólnoty
- Państwo ma – z uwzględnieniem szczególnych okoliczności, dla których wprowadzono stan wyjątkowy – obowiązek ochrony praw i wolności jednostki w możliwie najpełniejszym stopniu
- Na podstawie ustawy o stanie wyjątkowym nie jest możliwe jakiekolwiek ograniczenie ochrony godności człowieka, ochrony życia lub obowiązku humanitarnego traktowania
pełne omówienie - Strona RPO
krótki komentarz sędziego SN w stanie spoczynku Stanisława Zabłockiego
Obywatelu, jeśli ktoś Cię zapyta, po co są sądy - wskaż mu ten wyrok. Jeśli ktoś wyrazi wątpliwość, czy warto upominać się o wolne sądy - odeślij go do uzasadnienia tego orzeczenia. Jeśli ktoś będzie zastanawiał się, jaka jest różnica między Trybunałem z Alei Szucha i Sądem z Placu Krasińskich, a przynajmniej jego “starą” częścią - prześlij mu ten link. Są jeszcze sądy w Warszawie (ale także w wielu innych miastach Polski) i są jeszcze w nich sędziowie.
Kiedyś napisałem, że jestem dumny ze swoich “dzieciaków”. To uczucie wraca, gdy czytam uzasadnienie wczorajszego wyroku Izby Karnej (warto zapoznać się z całością pod linkiem:
http://www.sn.pl/…/orze…/Orzeczenia3/I%20KK%20171-21.pdf), a w nim między innymi: “Przypisanie odpowiedzialności za wykroczenie wynikającej ze złamania zakazu przebywania na obszarze objętym stanem wyjątkowym wymaga uznania, że zakaz ten in concreto spełnia wymogi określone na poziomie konstytucyjnym, konwencyjnym i ustawowym. Mając na uwadze przedstawione racje, rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 września 2021 r. w zakresie, w jakim wprowadza nieograniczony co do obszaru i czasu zakaz przebywania na obszarze objętym stanem wyjątkowym, jak również nie przewiduje możliwości przebywania na tym obszarze dziennikarzy w związku z wykonywaniem zawodu, w sposób oczywisty przekracza zakres delegacji ustawowej, na której rozporządzenie to zostało oparte oraz nie spełnia testu proporcjonalności określonego w art. 228 ust. 5 Konstytucji RP, art. 15 ust. 1 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz art. 4 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych”
pełna treść orzeczenia - w załączniku