Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2022 r. w sprawie II KS 32/21 ("test niezawisłości i bezstronności" a szczególna postawa sędziego)
👉 szczególna postawa sędziego sądu powszechnego, który otrzymał nominację w wadliwej, niekonstytucyjnej procedurze przed Krajową Radą Sądownictwa, może uzasadniać przekonanie, iż mimo wszystko w odbiorze społecznym skład orzekający sądu z jego udziałem nie będzie obarczony zarzutem braku bezstronności czy braku niezawisłości. Postawa ta może się wyrażać w szczególności w informowaniu stron o ewentualnej potrzebie oceny w trybie procesowym spełnienia przez tego sędziego wymogów bezstronności, czy też samodzielnym inicjowaniu stosownej procedury w trybie przewidzianym w art. 41 § 1 k.p.k.;
👉 przekonanie to [że sąd ukonstytuowany z udziałem takiego sędziego, nie będzie spełniał kryterium bezstronności i niezawisłości] znajduje silne potwierdzenie w innych okolicznościach wskazujących na powiązanie sędziego, nominowanego w niekonstytucyjnej i upolitycznionej procedurze, z władzą wykonawczą. Chodzi w szczególności o nominacje na stanowiska funkcyjne pozostające w dyskrecjonalnej kompetencji władzy politycznej, udział w pracach gremiów powiązanych z władzą polityczną, wykonywanie określonych zadań lub funkcji na podstawie arbitralnych decyzji władzy politycznej, co obejmuje również tzw. delegacje ministerialne, dodatkowe zatrudnienie w jednostkach bezpośrednio podporządkowanych władzy politycznej. Podobne znaczenie ma stopień wadliwości postępowania w procesie nominacyjnym na stanowisko sędziowskie, w szczególności brak opinii gremiów innych niż powiązane z władzą polityczną (np. brak opinii organów reprezentujących samorząd sędziowski), czy też udział w konkursie jednego kandydata bez możliwości konfrontacji jego kwalifikacji merytorycznych z innymi kandydatami. Inną okolicznością potwierdzającą zarzut niedochowania standardu bezstronności i niezawisłości może stanowić charakter sprawy, do której rozstrzygnięcia ukształtowano dany skład sądu. Ostatecznie takim potwierdzeniem może być także działalność publiczna i wypowiedzi danego sędziego, wykraczająca poza gwarantowane przez Konstytucję ramy udziału w debacie publicznej, a wskazująca na zaangażowanie w realizację określonych celów politycznych władzy wykonawczej;
👉 wszelkie zastrzeżenia prezentowane w przestrzeni publicznej, jak i w stosownych orzeczeniach Sądu Najwyższego oraz sądów europejskich, a dotyczące możliwości stawiania zarzutów dyscyplinarnych sędziom za przeprowadzanie tzw. testu niezależności innych sędziów zostały uznane za zasadne w orzeczeniu ETPCz z dnia 6 października 2022 r. (skarga nr, 35599/20, Juszczyszyn przeciwko Polsce[wyrok ETPCz])
Wyrok z uzasadnieniem w załączniku
(a także - wyrok na stronie SN)